Iris Gonzalez

Bloemen zijn een belangrijk aspect in de fotografie van Iris Gonzalez. “Dit is de pracht van de natuur, bloemen zijn kwetsbaar en vergaan.” Juist dit gegeven vindt Iris mooi om vast te leggen: “Een boeket vergaat, ik probeer het moment te bevriezen waarop het op zijn mooist is.” Iris experimenteert in haar werk met dit moment van perfectie. Wanneer is een bloem op zijn mooist? 

Iris Gonzalez heeft altijd al een fascinatie voor de gouden eeuw gehad. Als klein kind werd ze al gegrepen door de mystiek de rijkdom en de overdaad uit die tijd. Later ging ze zich ook steeds meer verdiepen in de schilderijen van de oude meesters, vooral de stillevens en portretten. Haar bewondering voor de detaillering, de structuur en de balans tussen licht en schaduw zijn voor haar een bron van inspiratie. Ook in haar werk speelt ze met licht en schaduw en raak je niet uitgekeken op de details die naar mate je langer kijkt, tevoorschijn blijven komen.

Met haar werk brengt ze een ode aan de oude meesters. Ze probeert met haar fotografie het effect van een schilderij te creëren en let daarbij net als in de schilderijen van de oude meesters op elk detail. Zoals de oude meesters met elke penseelstreek het licht, de kleuren en de structuren wisten te vangen, zo doet Iris dit in haar fotografie. In haar werk slaat ze een brug tussen het heden en verleden. Van een schilderij uit de gouden eeuw naar een hedendaags medium, de fotografie.